Happy new year
Door: Floor en Diede
02 Januari 2012 | Australië, Sydney
* Even een opmerking vooraf: het blog is op 1 januari geschreven en foto's volgen nog:)
Lieve allemaal,
Allereerst willen wij jullie een ontzettend gelukkig nieuwjaar wensen! Wij zijn ons nieuwe jaar in ieder geval al goed gestart, maar laten we bij het begin beginnen en dat is in Bells Beach.
Eerste kerstdag hebben we nogmaals heerlijk uitgeslapen. De dochters van John en Gail kwamen ook mee kerst vieren. We zijn de middag begonnen met het uitpakken van alle cadeautjes die onder de geimproviseerde kerstboom lagen. John en Gail hebben ons verrast met twee handige duurzame meeneembekers (ze zijn nogal van het duurzaam) en van Tess, Anna en Cade hebben we allerlei lekkers gehad waar we de komende weken wel op kunnen teren. Vervolgens werd het eten ingeluid met de traditionele ‘party crackers’, ingepakte cadeautjes met daarin een chocolaatje en een mop, deze laat je tegelijkertijd ‘knallen’ door ieder aan een uiteinde te trekken. Daarna hebben we een heerlijke lunch gehad met traditionele kalkoen en deze werd afgesloten met de traditionele plumpudding met custard. Vervolgens konden we van een andere traditie genieten, namelijk een dutje om even bij te komen van al het eten. Floor en ik zijn dan ook heerlijk in het zonnetje in de tuin gaan liggen. Kerstavond hebben we gevuld met het eten van gigantische tijgergarnalen en vervolgens hebben we onze spullen een beetje bij elkaar gepakt en ons alvast klaargemaakt om te vertrekken.
Tweede kerstdag was het dan echt zover, de roadtrip begon. Uitgezwaaid door de familie zijn we onze roadtrip begonnen met de Great Ocean Road. Het was een fantastische route met prachtige uitzichtingen en Floor had al snel in de gaten hoe je het beste door de smalle en steile bochtjes kon scheuren, een groot avontuur dus. Een extra verrassing was toen we op zoek gingen naar een vuurtoren op Cape Otway en we op een weggetje kwamen waar de koala’s overal in de bomen zaten. Kortom groot enthousiasme van Floor, de dag kon niet meer stuk! We zijn de dag geeindigd in een luxe tweepersoonskamer in Warrnambool, waar we een avondwandeling hebben gemaakt die iets groter was dan we hadden bedoeld, maar die ons langs de talloze kerken van Warrnambool leidde.
Die dinsdag zijn we op tijd opgestaan, heeft Floor zelfs nog even tijdens het ontbijt met haar ouders kunnen skypen en zijn we vervolgens op pad gegaan naar het Tower Hill Game Reserve, een reservaat om oude vulkaan. Daar hebben we weer een prachtige wandeling gemaakt, die wel iets korter bleek dan stond aangegeven, want we hadden de looptijd gehalveerd. Jullie zien, we zijn in tiptop conditie.
Daarna zijn we via provisorische snelwegen tussen de weilanden door richting The Grampians (een van de grootste nationale parken in Australie) gereden. De Australische wegen hebben niet altijd bordjes, middenlijnen, vangrails of een fatsoenlijk wegdek. Dus jullie snappen dat we nu echt het idee hadden dat onze roadtrip gestart was.
Aangekomen in Halls Gap, een van de weinige dorpjes in The Grampians, hebben we eerst 1,5 uur gezocht naar een plekje om de nacht door te brengen en zijn we uiteindelijk weer terechtgekomen in een erg fijne tweepersoonskamer met fantastisch uitzicht op de Grampians. Na ons geinstalleerd te hebben zijn we vertrokken naar de McKenzie falls met onderweg twee mooie look-out punten over The Grampians. De diverse uitzichten waren natuurlijk weer erg indrukwekkend en de tocht naar de McKenzie falls was vrij uitputtend, maar niets wat onze conditie te boven gaat en het was het absoluut waard. We sloten de avond af met burgers van de plaatselijke tent en hebben onder het genot van een drankje genoten van het mooie uitzicht.
Hier komt Floor voor het volgende stuk:
De volgende ochtend zijn we gestart met DE toeristische wandeling door The Grampians, the Pinnacle die ons over rotsen en door spinnenwebben en nauwe gangtjes bracht en wat absoluut een fantastische wandeling was: de uitzichten waren geweldig maar ook de wandeling zelf was een avontuur.
Daarna zijn we richting Wilsons Promontory gereden, nog zo’n nationaal park, en zijn we ’s avonds in Yarragon aangekomen waar we ook weer een motelletje gevonden hadden. We hebben daar met behulp van een magnetron een prima maaltijd bereid (vooral dankzij Diede) en heerlijk een film gekeken met een wijntje erbij.
De volgende ochtend stond er weer een wandeling op het programma, daarvoor zijn we Wilsons Promontory ingereden en hebben we de Mount Bishop Walk gedaan. Met enige spierpijn in kuiten en zere voeten (van al onze vorige ondernemingen) hebben we toch weer heerlijk gewandeld door de bergen en was dit een fantastische ‘morning workout’. Daarna hebben we snel een boterham gesmeerd in de auto dankzij onze trouwe koelbox en zijn we doorgereden richting Campbelltown, vlakbij Sydney.
Die donderdag was een behoorlijk lange rijdag waarop we na de ochtend wandeling zo’n 600 kilometer gereden hebben en ’s avonds in Eden zijn gestopt waar we onze eerste backpackers ervaring hadden. Na een ietwat mindere nacht op plastic matrasjes en een ontmoeting met een harige Huntsman spin zijn we toch weer fris fruitig onze tweede reisdag naar Sydney begonnen. Deze was gelukkig iets korter en daardoor hebben we onderweg kunnen stoppen in Jervis Bay waar we voor het eerst in aanraking kwamen met het echte Australische strand: wit zand dat zo fijn is dat het piept als je erop loopt (er is dan ook een strand dat ‘Squeaky Beach’ heet, ‘piepend strand’) en aquablauw water met daaromheen een fijn regenwoudje. Niet verkeerd dus en we hebben er dan ook volop van genoten. Eind van de middag moesten we helaas toch weer in actie komen voor het laatste stukje naar Campbelltown, waar we nu in een hotel zitten.
En dan zijn we alweer aangekomen bij gisteren: oudjaarsdag. We hebben ’s ochtends wat boodschapjes gedaan en zijn daarna met de trein naar Sydney gegaan. Hier kwamen we aan op Circular Quay, waar we het pondje hebben gepakt naar Balmain Park waar we de rest van de dag ons plekje hebben bewaakt. Het pondje bracht ons meteen langs het Sydney Opera House en onder de Harbour Bridge door waardoor we meteen het ‘ik ben in Sydney-gevoel’ hadden. De rest van de dag hebben we in de brandende zon in het redelijk rustige park gezeten waar zich langzaamaan om ons heen meer mensen vergaarden. Gelukkig waren er weer hamburgers in de buurt en begon het familie vuurwerk al om 9 uur dus dat zorgde dat de tijd voorbij ging, maar het was alsnog een erg lange zit vanaf 13:00 in het park. Uiteindelijk was het het allemaal dubbel en dwars waard, want het vuurwerk in Sydney is werkelijk ongelooflijk groots en mooi en wij hadden een eersterangs plaats!
Diep onder de indruk begaven we ons na twaalven naar het haventje, waar we na 1,5 uur beseften dat het pondje waarschijnlijk niet meer kwam. Iets minder enthousiast hebben we toen onze weg gezocht naar de stadsbus en omdat we zo moe waren zijn we als gekken door Sydney heen gestormd, wat achteraf maar goed was ook omdat we om half 4 ’s nachts nog net de laatste trein gehaald hebben. Een vermoeiend begin van het nieuwe jaar dus, maar vandaag hadden we gelukkig de tijd om bij te komen.
Omdat het 33 graden was vandaag zijn we lekker naar het strand geweest voor onze nieuwjaarsduik en hebben we net ontzettend lekker gegeten bij Outback, een restaurant waar we absoluut de lekkerste biefstuk ooit hebben gehad. Dit hebben we afgerond met een affogato (ijs met espresso en likeur) voor mij en een mix van drie toetjes voor Diede (sticky dadelpudding, brownie en pavlova) en nu zitten we ontzettend gelukkig en voldaan dit blog te schrijven.
Morgen en overmorgen staat Sydney op het programma en daarna gaat onze reis verder richting het noorden, naar Queensland! Maar nu gaan we eerst nog even nagenieten van een heerlijke nieuwjaarsdag.
Liefs van ons
Lieve allemaal,
Allereerst willen wij jullie een ontzettend gelukkig nieuwjaar wensen! Wij zijn ons nieuwe jaar in ieder geval al goed gestart, maar laten we bij het begin beginnen en dat is in Bells Beach.
Eerste kerstdag hebben we nogmaals heerlijk uitgeslapen. De dochters van John en Gail kwamen ook mee kerst vieren. We zijn de middag begonnen met het uitpakken van alle cadeautjes die onder de geimproviseerde kerstboom lagen. John en Gail hebben ons verrast met twee handige duurzame meeneembekers (ze zijn nogal van het duurzaam) en van Tess, Anna en Cade hebben we allerlei lekkers gehad waar we de komende weken wel op kunnen teren. Vervolgens werd het eten ingeluid met de traditionele ‘party crackers’, ingepakte cadeautjes met daarin een chocolaatje en een mop, deze laat je tegelijkertijd ‘knallen’ door ieder aan een uiteinde te trekken. Daarna hebben we een heerlijke lunch gehad met traditionele kalkoen en deze werd afgesloten met de traditionele plumpudding met custard. Vervolgens konden we van een andere traditie genieten, namelijk een dutje om even bij te komen van al het eten. Floor en ik zijn dan ook heerlijk in het zonnetje in de tuin gaan liggen. Kerstavond hebben we gevuld met het eten van gigantische tijgergarnalen en vervolgens hebben we onze spullen een beetje bij elkaar gepakt en ons alvast klaargemaakt om te vertrekken.
Tweede kerstdag was het dan echt zover, de roadtrip begon. Uitgezwaaid door de familie zijn we onze roadtrip begonnen met de Great Ocean Road. Het was een fantastische route met prachtige uitzichtingen en Floor had al snel in de gaten hoe je het beste door de smalle en steile bochtjes kon scheuren, een groot avontuur dus. Een extra verrassing was toen we op zoek gingen naar een vuurtoren op Cape Otway en we op een weggetje kwamen waar de koala’s overal in de bomen zaten. Kortom groot enthousiasme van Floor, de dag kon niet meer stuk! We zijn de dag geeindigd in een luxe tweepersoonskamer in Warrnambool, waar we een avondwandeling hebben gemaakt die iets groter was dan we hadden bedoeld, maar die ons langs de talloze kerken van Warrnambool leidde.
Die dinsdag zijn we op tijd opgestaan, heeft Floor zelfs nog even tijdens het ontbijt met haar ouders kunnen skypen en zijn we vervolgens op pad gegaan naar het Tower Hill Game Reserve, een reservaat om oude vulkaan. Daar hebben we weer een prachtige wandeling gemaakt, die wel iets korter bleek dan stond aangegeven, want we hadden de looptijd gehalveerd. Jullie zien, we zijn in tiptop conditie.
Daarna zijn we via provisorische snelwegen tussen de weilanden door richting The Grampians (een van de grootste nationale parken in Australie) gereden. De Australische wegen hebben niet altijd bordjes, middenlijnen, vangrails of een fatsoenlijk wegdek. Dus jullie snappen dat we nu echt het idee hadden dat onze roadtrip gestart was.
Aangekomen in Halls Gap, een van de weinige dorpjes in The Grampians, hebben we eerst 1,5 uur gezocht naar een plekje om de nacht door te brengen en zijn we uiteindelijk weer terechtgekomen in een erg fijne tweepersoonskamer met fantastisch uitzicht op de Grampians. Na ons geinstalleerd te hebben zijn we vertrokken naar de McKenzie falls met onderweg twee mooie look-out punten over The Grampians. De diverse uitzichten waren natuurlijk weer erg indrukwekkend en de tocht naar de McKenzie falls was vrij uitputtend, maar niets wat onze conditie te boven gaat en het was het absoluut waard. We sloten de avond af met burgers van de plaatselijke tent en hebben onder het genot van een drankje genoten van het mooie uitzicht.
Hier komt Floor voor het volgende stuk:
De volgende ochtend zijn we gestart met DE toeristische wandeling door The Grampians, the Pinnacle die ons over rotsen en door spinnenwebben en nauwe gangtjes bracht en wat absoluut een fantastische wandeling was: de uitzichten waren geweldig maar ook de wandeling zelf was een avontuur.
Daarna zijn we richting Wilsons Promontory gereden, nog zo’n nationaal park, en zijn we ’s avonds in Yarragon aangekomen waar we ook weer een motelletje gevonden hadden. We hebben daar met behulp van een magnetron een prima maaltijd bereid (vooral dankzij Diede) en heerlijk een film gekeken met een wijntje erbij.
De volgende ochtend stond er weer een wandeling op het programma, daarvoor zijn we Wilsons Promontory ingereden en hebben we de Mount Bishop Walk gedaan. Met enige spierpijn in kuiten en zere voeten (van al onze vorige ondernemingen) hebben we toch weer heerlijk gewandeld door de bergen en was dit een fantastische ‘morning workout’. Daarna hebben we snel een boterham gesmeerd in de auto dankzij onze trouwe koelbox en zijn we doorgereden richting Campbelltown, vlakbij Sydney.
Die donderdag was een behoorlijk lange rijdag waarop we na de ochtend wandeling zo’n 600 kilometer gereden hebben en ’s avonds in Eden zijn gestopt waar we onze eerste backpackers ervaring hadden. Na een ietwat mindere nacht op plastic matrasjes en een ontmoeting met een harige Huntsman spin zijn we toch weer fris fruitig onze tweede reisdag naar Sydney begonnen. Deze was gelukkig iets korter en daardoor hebben we onderweg kunnen stoppen in Jervis Bay waar we voor het eerst in aanraking kwamen met het echte Australische strand: wit zand dat zo fijn is dat het piept als je erop loopt (er is dan ook een strand dat ‘Squeaky Beach’ heet, ‘piepend strand’) en aquablauw water met daaromheen een fijn regenwoudje. Niet verkeerd dus en we hebben er dan ook volop van genoten. Eind van de middag moesten we helaas toch weer in actie komen voor het laatste stukje naar Campbelltown, waar we nu in een hotel zitten.
En dan zijn we alweer aangekomen bij gisteren: oudjaarsdag. We hebben ’s ochtends wat boodschapjes gedaan en zijn daarna met de trein naar Sydney gegaan. Hier kwamen we aan op Circular Quay, waar we het pondje hebben gepakt naar Balmain Park waar we de rest van de dag ons plekje hebben bewaakt. Het pondje bracht ons meteen langs het Sydney Opera House en onder de Harbour Bridge door waardoor we meteen het ‘ik ben in Sydney-gevoel’ hadden. De rest van de dag hebben we in de brandende zon in het redelijk rustige park gezeten waar zich langzaamaan om ons heen meer mensen vergaarden. Gelukkig waren er weer hamburgers in de buurt en begon het familie vuurwerk al om 9 uur dus dat zorgde dat de tijd voorbij ging, maar het was alsnog een erg lange zit vanaf 13:00 in het park. Uiteindelijk was het het allemaal dubbel en dwars waard, want het vuurwerk in Sydney is werkelijk ongelooflijk groots en mooi en wij hadden een eersterangs plaats!
Diep onder de indruk begaven we ons na twaalven naar het haventje, waar we na 1,5 uur beseften dat het pondje waarschijnlijk niet meer kwam. Iets minder enthousiast hebben we toen onze weg gezocht naar de stadsbus en omdat we zo moe waren zijn we als gekken door Sydney heen gestormd, wat achteraf maar goed was ook omdat we om half 4 ’s nachts nog net de laatste trein gehaald hebben. Een vermoeiend begin van het nieuwe jaar dus, maar vandaag hadden we gelukkig de tijd om bij te komen.
Omdat het 33 graden was vandaag zijn we lekker naar het strand geweest voor onze nieuwjaarsduik en hebben we net ontzettend lekker gegeten bij Outback, een restaurant waar we absoluut de lekkerste biefstuk ooit hebben gehad. Dit hebben we afgerond met een affogato (ijs met espresso en likeur) voor mij en een mix van drie toetjes voor Diede (sticky dadelpudding, brownie en pavlova) en nu zitten we ontzettend gelukkig en voldaan dit blog te schrijven.
Morgen en overmorgen staat Sydney op het programma en daarna gaat onze reis verder richting het noorden, naar Queensland! Maar nu gaan we eerst nog even nagenieten van een heerlijke nieuwjaarsdag.
Liefs van ons
-
02 Januari 2012 - 10:04
Angeline:
Lieve Floor en Diede, allereerst ook hier een heel gelukkig 2012 gewenst! Jeminee, wat een actieve, afwisselende vakantie! Ik lees wel dat jullie niets te kort komen en dat er op alle fronten genoten wordt. Geweldig.
Veel plezier nu in Sydney en een goede reis richting Queensland.
Heel veel lieve groetjes en een dikke knuffel. -
02 Januari 2012 - 10:44
Ine:
Een fantastisch gelukkig nieuwjaar, lieve meiden, kun je je een beter begin voorstellen?? Heerlijk, weer zo'n uitgebreide update. Sportief hoor, dat wandelprogramma! En gelukkig afgewisseld met de nodige eet- en luiermomenten. Geniet lekker verder daar, bigbighug -
03 Januari 2012 - 08:07
Zjos:
Een heel gelukkig en gezond 2012 meiden!
Heerlijk die blogs van jullie alhoewel ik me afvraag wat je met die spin hebt gedaan behalve gillen?
Een grandioze ervaring lijkt me dat om het vuurwerk in Sydney mee te maken. Geniet van nog een dag Sydney en alvast safe trip voor de vierde jan. Rij voorzichtig en tot de volgende blog. In Utreg regent het met af en toe een heftige stromvlaag erdoor, tien graden en het is hier nog steeds herfst ipv winter. Volgens de Enkhuizer Almanak in de volkskrant vandaag kunnen we medio feb schaatsen dus dan weten jullie dat als je terugkomt.
Ga ik weer snel aan het werk. Liefs zjos -
03 Januari 2012 - 12:22
Anne:
Jeej klinkt superleuk en ziet er superleuk uit!! Wat moet die wandeling ontzettend gaaf geweest zijn!!! -
04 Januari 2012 - 09:01
Tonnie:
Eerst en vooral, mijn allerbeste wensen voor jullie, voor dit al zo goed begonnen 2012 ! Nou, nog een maandje Floor, met hopelijk nog vele leuke ontmoetingen en verrassingen. We horen en zien het weer. Veel liefs , Har en Tonnie. XXX -
04 Januari 2012 - 09:23
Han:
Lieve Floor en Diede, wat een heerlijke verhalen en vrolijke foto's! Goed voor het humeur nu het hier stormt en regent. Veel liefs en reisplezier, Han -
04 Januari 2012 - 11:38
Tilly:
Wat een mooie foto's zitten erbij en wat een griezelige spin, bah, eng. Jullie nieuwe jaar begint geweldig moet ik zeggen. Nog veel plezier en een goede voortzetting van de reis.
Groetjes. -
04 Januari 2012 - 17:54
Loes:
Hee meiden!'
Happy newyear! Woow, jullie hebben echt al veel gedaan! Het klinkt super leuk allemaal! En hele mooie foto's! Maar die spin vind ik wel heel vies! iel, hoe hebben jullie die weggehaald? Heeeeel veel plezier nog en geniet er van!
xx
p.s. sinds wanneer is 'uitzichtingen' een woord? ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
